ไดโนเสาร์เป็นหนึ่งในสัตว์มีกระดูกสันหลังที่เก่าแก่ที่สุดในโลก ปรากฏตัวในยุคไทรแอสซิกเมื่อประมาณ 230 ล้านปีก่อน และเผชิญกับการสูญพันธุ์ในช่วงปลายยุคครีเทเชียสเมื่อประมาณ 66 ล้านปีก่อน ยุคไดโนเสาร์เป็นที่รู้จักในชื่อ “ยุคมีโซโซอิก” และแบ่งออกเป็น 3 ยุค ได้แก่ ยุคไทรแอสซิก จูราสสิก และยุคครีเทเชียส
ยุคไทรแอสซิก (230-201 ล้านปีก่อน)
ยุคไทรแอสสิกเป็นช่วงแรกและสั้นที่สุดของยุคไดโนเสาร์ ซึ่งกินเวลาประมาณ 29 ล้านปี สภาพอากาศบนโลกในช่วงเวลานี้ค่อนข้างแห้ง ระดับน้ำทะเลลดลง และพื้นที่ดินมีขนาดเล็กลง ในตอนต้นของยุคไทรแอสซิก ไดโนเสาร์เป็นเพียงสัตว์เลื้อยคลานทั่วไป คล้ายกับจระเข้และกิ้งก่าในปัจจุบัน เมื่อเวลาผ่านไป ไดโนเสาร์บางตัวก็ค่อยๆ มีขนาดใหญ่ขึ้น เช่น Coelophysis และ Dilophosaurus
ยุคจูแรสซิก (201-145 ล้านปีก่อน)
ยุคจูแรสซิกเป็นช่วงที่สองของยุคไดโนเสาร์และเป็นหนึ่งในช่วงที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ในช่วงเวลานี้ ภูมิอากาศของโลกค่อนข้างอบอุ่นและชื้น พื้นที่ดินเพิ่มขึ้น และระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น มีไดโนเสาร์หลายประเภทที่อาศัยอยู่ในช่วงเวลานี้ รวมถึงสายพันธุ์ที่รู้จักกันดี เช่น เวโลซิแรปเตอร์ แบรคิโอซอรัส และสเตโกซอรัส
ยุคครีเทเชียส (145-66 ล้านปีก่อน)
ยุคครีเทเชียสเป็นช่วงสุดท้ายและยาวที่สุดของยุคไดโนเสาร์ มีอายุประมาณ 80 ล้านปี ในช่วงเวลานี้ ภูมิอากาศของโลกยังคงอุ่นขึ้น พื้นที่ดินขยายตัวมากขึ้น และสัตว์ทะเลขนาดยักษ์ก็ปรากฏตัวขึ้นในมหาสมุทร ไดโนเสาร์ในช่วงเวลานี้ยังมีความหลากหลายมาก รวมถึงสายพันธุ์ที่มีชื่อเสียง เช่น Tyrannosaurus Rex, Triceratops และ Ankylosaurus
ยุคไดโนเสาร์แบ่งออกเป็น 3 ยุค ได้แก่ ไทรแอสซิก จูราสสิก และครีเทเชียส แต่ละยุคมีสภาพแวดล้อมที่เป็นเอกลักษณ์และเป็นตัวแทนของไดโนเสาร์ ยุคไทรแอสสิกเป็นจุดเริ่มต้นของวิวัฒนาการของไดโนเสาร์ โดยไดโนเสาร์จะค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้น ยุคจูแรสซิกเป็นช่วงสูงสุดของยุคไดโนเสาร์ โดยมีสัตว์สายพันธุ์ที่มีชื่อเสียงมากมายปรากฏขึ้น และยุคครีเทเชียสถือเป็นช่วงสิ้นสุดของยุคไดโนเสาร์และเป็นยุคที่มีความหลากหลายมากที่สุดด้วย การดำรงอยู่และการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์เหล่านี้เป็นแหล่งอ้างอิงที่สำคัญสำหรับการศึกษาวิวัฒนาการของชีวิตและประวัติศาสตร์โลก
เว็บไซต์ทางการของไดโนเสาร์คาวาห์:www.kawahdinosaur.com
เวลาโพสต์: May-05-2023