ในส่วนของสาเหตุของการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์นั้นยังอยู่ระหว่างการศึกษา เป็นเวลานานมุมมองที่เชื่อถือได้มากที่สุดและการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์เมื่อ 6,500 ปีก่อนเกี่ยวกับอุกกาบาตขนาดใหญ่ จากการศึกษาพบว่ามีดาวเคราะห์น้อยที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 7-10 กม. จะตกลงบนพื้นผิวโลก ทำให้เกิดการระเบิดขนาดใหญ่ เช่น ขว้างฝุ่นจำนวนมากในชั้นบรรยากาศจนกลายเป็นบ้านทรายและหมอกเจเทียนบิรี นำไปสู่ การระงับการสังเคราะห์ด้วยแสงของพืช และด้วยเหตุนี้การสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์ ทฤษฎีผลกระทบของดาวเคราะห์น้อยจึงได้รับการสนับสนุนจากนักวิทยาศาสตร์จำนวนมากอย่างรวดเร็ว ในปี 1991 ในคาบสมุทรยูคาทานของเม็กซิโก เกิดขึ้นในการค้นพบหลุมอุกกาบาตที่ชนกับหลุมอุกกาบาตเป็นเวลานาน ความจริงก็คือหลักฐานเพิ่มเติมของมุมมองนี้ วันนี้มุมมองนี้ดูเหมือนจะกลายเป็นข้อสรุปแล้ว
แต่ก็มีคนจำนวนมากที่ได้รับผลกระทบจากดาวเคราะห์น้อยดังกล่าวต่อผู้ที่ไม่เชื่อ เพราะความจริงก็คือ กบ จระเข้ และอื่นๆ อีกมากมายที่ไวต่ออุณหภูมิของสัตว์เหล่านี้ได้ต้านทานและรอดชีวิตจากยุคครีเทเชียส ทฤษฎีนี้ไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมไดโนเสาร์ถึงตายเท่านั้น จนถึงปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์ได้หยิบยกสาเหตุของการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์มาไม่น้อยกว่าสิบสถานการณ์ ความมั่งคั่งมากขึ้นอย่างน่าทึ่งและน่าตื่นเต้น "กล่าวว่าการชนกันของอุกกาบาต" แต่ก็เป็นหนึ่งในนั้น นอกเหนือจาก "การชนกันของอุกกาบาต" การสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์ในมุมมองหลักมีดังต่อไปนี้:ประการแรกการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศกล่าวว่า เมื่อ 6,500 ล้านปีก่อน ภูมิอากาศของโลกเปลี่ยนแปลงกะทันหันเมื่ออุณหภูมิลดลง ส่งผลให้ออกซิเจนในชั้นบรรยากาศลดลงจนไดโนเสาร์ไม่สามารถอยู่รอดได้ นอกจากนี้ ยังมีการเสนอว่าไดโนเสาร์เป็นเลือดเย็น แต่ไม่มีผมหรืออวัยวะอุ่นและสามารถ ไม่ปรับให้เข้ากับอุณหภูมิของโลกที่ลดลง ถูกแช่แข็งจนตาย
ประการที่สองสายพันธุ์กล่าวว่าการต่อสู้ สิ้นสุดยุคไดโนเสาร์ ปรากฏตัวครั้งแรกในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก สัตว์เหล่านี้เป็นสัตว์ฟันแทะที่กินไข่เป็นอาหาร ส่งผลให้ขาดสัตว์นักล่าขนาดเล็กมากขึ้นเรื่อยๆ และกินไข่ในที่สุด
ประการที่สาม ทวีปเคลื่อนตัว กล่าว การวิจัยทางธรณีวิทยาแสดงให้เห็นว่าการอยู่รอดของไดโนเสาร์ในยุคโลกเป็นเพียงชิ้นส่วนของแผ่นดินใหญ่เท่านั้น นั่นก็คือ "แพงเจีย" เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของเปลือกโลก ทวีปนี้จึงเกิดขึ้นในยุคจูราสสิกซึ่งมีการแบ่งส่วนและเคลื่อนตัวที่ใหญ่กว่า นำไปสู่สภาพแวดล้อมและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และทำให้เกิดการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์
ประการที่สี่การเปลี่ยนแปลงใน geomagnetic กล่าวว่า ชีววิทยาสมัยใหม่แสดงให้เห็นว่าสนามแม่เหล็กและชีวภาพบางชนิดที่เกี่ยวข้องกับความตาย การเปลี่ยนแปลงของสนามแม่เหล็กของโลกที่ไวต่อสนามแม่เหล็กของชีววิทยามากขึ้นอาจนำไปสู่การสูญพันธุ์ ดังนั้นการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์จึงอาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงใน สนามแม่เหล็กของโลก V. กล่าวว่าพิษจากพืชหลอดเลือด เมื่อสิ้นสุดยุคไดโนเสาร์ ยิมโนสเปิร์มของโลกค่อยๆ หายไป แทนที่ด้วยแองจิโอสเปิร์มจำนวนมาก ยิมโนสเปิร์มประกอบด้วยพืชเหล่านี้ไม่อยู่ในรูปร่างที่เป็นพิษเหมือนอาหารแปลก ๆ ของไดโนเสาร์ขนาดใหญ่ การบริโภคแองจิโอสเปิร์มจำนวนมากนำไปสู่การสะสมของสารพิษใน ร่างกายมากเกินไปในที่สุดพิษหกกล่าวว่าฝนกรด ยุคครีเทเชียสตอนปลายอาจอยู่ภายใต้ฝนกรดที่รุนแรง ดิน รวมถึงธาตุสตรอนเซียม ไดโนเสาร์จะละลายโดยน้ำดื่มและอาหาร ทั้งทางตรงและทางอ้อม การบริโภคธาตุโลหะชนิดหนึ่ง พิษเฉียบพลันหรือเรื้อรัง กลุ่มสุดท้ายของผู้เสียชีวิต
สาเหตุของการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์อยู่บนสมมติฐานที่กล่าวมาข้างต้นมากเกินกว่านี้ แต่สมมติฐานที่กล่าวมาข้างต้นในชุมชนวิทยาศาสตร์มีผู้สนับสนุนมากกว่า แน่นอนว่าแต่ละข้อข้างต้นมีสถานที่ที่ไม่สมบูรณ์ ตัวอย่างเช่น "การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ" ไม่ได้ชี้แจงสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ หลังจากตรวจสอบแล้ว ไดโนเสาร์ตัวเล็กบางตัวใน Coelurosauria ซึ่งเร็วพอที่จะต่อสู้กับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก ดังนั้น "สายพันธุ์ต่างๆ ดิ้นรนที่จะพูด" จึงมีช่องโหว่ ในธรณีวิทยาสมัยใหม่ "ทฤษฎีการเคลื่อนตัวของทวีป" เองยังคงเป็นสมมติฐาน "พิษจากแองจิโอสเปิร์ม" และ "ฝนกรด" ก็ยังขาดหลักฐานที่เพียงพอเช่นเดียวกัน ด้วยเหตุนี้สาเหตุที่แท้จริงของการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์จึงยังไม่มีการศึกษาเพิ่มเติม
เว็บไซต์ทางการของไดโนเสาร์คาวาห์:www.kawahdinosaur.com